Δολιονες και Κυζικος

Μετά από πολλές ημέρες ταξιδιού, οι Αργοναύτες έφθασαν στην περιοχή των Δολιόνων, στην Κυζίκη της Προποντίδας. Εκεί, ο βασιλιάς Κύζικος τους υποδέχτηκε με μεγάλη φιλοξενία και ετοίμασε ένα εντυπωσιακό τραπέζι για αυτούς. Την επόμενη νύχτα, οι Αργοναύτες αποφάσισαν να αναχωρήσουν, ανυψώνοντας την άγκυρα του πλοίου τους. Ωστόσο, λόγω της πυκνής ομίχλης που κυριαρχούσε, χάσανε τον προσανατολισμό τους και χωρίς να το καταλάβουν, επέστρεψαν πάλι στην Κυζίκη.

Κατά τη διάρκεια του σκοτεινού σκηνικού, οι Δολίονες νόμιζαν πως πέφτουν θύματα επίθεσης από πειρατές και ξεκίνησαν την μάχη. Ο βασιλιάς Κύζικος με γενναιότητα αγωνίστηκε για να προστατεύσει τον λαό του. Σε μια στιγμή μέσα στο σκοτάδι, βρέθηκε αντιμέτωπος με τον Ιάσονα, ο οποίος ήταν πιο επιδέξιος στο ξίφος και τον εξουδετέρωσε, ρίχνοντάς τον νεκρό.

Όταν η ομίχλη διαλύθηκε, αποκαλύφθηκε το λάθος που είχε συμβεί. Όλοι θρήνησαν, αλλά ο Ιάσονας ήταν ιδιαίτερα συγκλονισμένος, αφού άθελά του ήταν υπεύθυνος για τον θάνατο του γενναίου βασιλιά. Ο Ιάσονας τίμησε τον νεκρό Κύζικο με μια μεγαλοπρεπή κηδεία. Στη συνέχεια, για τρεις ημέρες, οι Αργοναύτες τήρησαν το έθιμο του πένθους, τελειώνοντας με επικήδειους αγώνες για να τιμήσουν τον βασιλιά.

Οι Αργοναύτες αποφάσισαν να στείλουν τον Ύλα, αγαπημένο φίλο του Ηρακλή, να φέρει νερό από μια πηγή στο ίδιο δάσος.Η νύχτα ήταν φωτεινή λόγω της φεγγαρόφωτης ομορφιάς και οι Νύμφες του δάσους και των πηγών βγήκαν από τις κρυψώνες τους...