Στη Χωρα των Μαριανδυνων

Ακολουθώντας τον δρόμο προς τις βόρειες ακτές της Μικράς Ασίας, οι Αργοναύτες έφθασαν στο βασίλειο των Μαριανδυνών, όπου κυβερνούσε ο βασιλιάς Λύκος, απόγονος του Τάνταλου. Ο Λύκος τους υποδέχτηκε θερμά, δείχνοντας την ευγνωμοσύνη του για την αντιμετώπιση του παλιού εχθρού του, του Αμύκου, από τους Αργοναύτες, και επίσης για την βοήθεια που προσέφερε ο Ηρακλής κατά την εκστρατεία για τη ζώνη της Ιππολύτης, όταν πολέμησε τους Μυσούς και τους Φρύγες, που ήταν εχθροί του πατέρα του Λύκου.

Εκεί, οι Αργοναύτες αναπλήρωσαν τις προμήθειες τους και απόλαυσαν τη φιλοξενία του Λύκου, ο οποίος, επίσης, τους παρείχε συμβουλές για το πώς θα φτάσουν στην Κολχίδα. Δυστυχώς, λίγο πριν αποχωρήσουν από τη χώρα των Μαριανδυνών, ο Ιάσονας και οι Αργοναύτες βίωσαν μια άσχημη στιγμή, καθώς έχασαν άδοξα δύο από τους συντρόφους τους.

Ο μάντης Ίδμωνας τραυματίστηκε θανάσιμα από ένα κριάρι του βασιλιά, ενώ την επόμενη ημέρα, ο Τίφυς, ο τιμονιέρης του πλοίου, αρρώστησε από υψηλό πυρετό. Παρά τις προσπάθειες του Ασκληπιού να τον θεραπεύσει, ο Τίφυς πέθανε, προκαλώντας θλίψη στην πορεία των Αργοναυτών και των Μαριανδυνών, που τους φιλοξενούσαν. Ο Λύκος υποσχέθηκε στον Ιάσονα ότι θα φροντίζει τους τάφους των δύο άτυχων Αργοναυτών.

Λίγο πριν φτάσουν στην Κολχίδα, βρέθηκαν στο νησί του Άρη. Σε αυτό το νησί, οι βασίλισσες των Αμαζόνων, Οτρήρη και Αντιόπη, είχαν κατασκευάσει ένα ναό προς τιμήν του θεού του πολέμου. Ωστόσο, το νησί ταλαιπωρούταν από τις Στυμφαλίδες Όρνιθες, που είχαν επιβιώσει από την αναμέτρησή τους με τον Ηρακλή...