Οι Πλαγκτες η Σκυλλα και η Χαρυβδη

Στη συνέχεια, η Αργώ επρόκειτο να περάσει από την περιοχή των Πλαγκτών και το στενό όπου εκτυλισσόταν ένα δραματικό σκηνικό με δύο φοβερά τέρατα, τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Η Σκύλλα, με τα έξι κεφάλια και τα δώδεκα πόδια, ήταν ένα τρομακτικό πλάσμα που αρπάζοντας και καταβροχθίζοντας τους ναυτικούς που πλησίαζαν, προκαλούσε ανίκητο τρόμο. Η Χάρυβδη, από την άλλη πλευρά, αναπαριστούσε έναν πελώριο θηρίο που διαμόρφωνε τα κύματα σε μια περιστροφική δίνη, καταπίνοντας ολόκληρα πλοία μέσα στον ορμητικό σάλο που δημιουργούσε. Τέλος οι Πλαγκτές ήταν γιγαντιαίοι βράχοι που έπλεαν μέσα στη θάλασσα.

Περιτριγυρισμένοι από τα παγωμένα κύματα που εκτοξεύονταν με αγριότητα, οι ναυτικοί δυσκολεύονταν να αποφύγουν την καταστροφή. Παρ' όλα αυτά, η Αργώ δεν θα ήταν σε θέση να ξεφύγει από τον θανάσιμο κίνδυνο αυτό, αν δεν είχε τη θεία παρέμβαση της Ήρας, η οποία αυτή τη φορά θα παρακαλούσε τη Θέτιδα, θεότητα της θάλασσας και μητέρα του Αχιλλέα, να παρέμβει και να παράσχει ασφάλεια στην Αργώ.

Το απέναντι βουνό άρχισε να πετάει ποτάμια από φλόγες και καπνό που απλώθηκαν πυκνά πάνω από το στενό με τις δύο φοβερές οντότητες. Κάτω από τον σκοτεινό ουρανό, οι Αργοναύτες παίρνοντας θάρρος και ελπίδα, χρησιμοποίησαν την ενέργειά τους για να διαπεράσουν με γρήγορη κίνηση τον κίνδυνο των Πλαγκτών. Υποβοηθούμενοι από τον Αίολο, που ηρέμησε τους ανέμους, και με την καθοδήγηση της Θέτιδας και των υπολοίπων Νηρηίδων, η Αργώ επιτέλους πέρασε με ασφάλεια μέσα από τον μανιασμένο θυμωμένο ωκεανό αποφεύγοντας και τις Πλαγκτές, ασφαλής πλέον από τη φονική απειλή της Σκύλλας και της Χάρυβδης.